Άγιοι Τίποτα Κωνσταντίνος Κέλλης

Άγιοι Τίποτα του Κωνσταντίνου Κέλλη από τις εκδόσεις Bell. Ένα βιβλίο για το οποίο είχαν και έχουν ακουστεί πολλά στην κοινότητα των Βιβλιοφάγων. Τόσα πολλά που ήταν αδύνατον να μην το αγοράσω με το που έφτασα στην Ελλάδα. Ήθελα να διαβάσω και να αποφασίσω μόνη μου αν τελικά αυτό το είδος του βιβλίου είναι για μένα ή όχι. Ένα βιβλίο που ή θα το αγαπήσεις ή θα το αφήσεις στην άκρη είπανε πολλοί. Και είχανε δίκιο!

Το οπισθόφυλλο λέει: Σ’ ένα παλιό αρχοντικό της Ξάνθης, η Ηλιάνα Αχτάρη φροντίζει την ετοιμοθάνατη μάνα της.Σε μια καφετέρια της Κομοτηνής, ο Στέφανος Αργυρίου νιώθει την ένταση ενός ανεκπλήρωτου έρωτα.Δύο άνθρωποι διαφορετικοί που θα συναντηθούν στο βαγόνι ενός άδειου τραίνου και θα βυθιστούν σ’ έναν εφιάλτη που μυρίζει λιβάνι, χιόνι και αίμα.

Ένα αλλόκοσμο μέρος τους καλεί, ψηλά στα βουνά της Βόρειας Ελλάδας. Ένα μέρος αρχαίο, όπου τα κεριά καίνε μπροστά από Αγίους δίχως ονόματα και πρόσωπα. Ένα μέρος όπου ο Θάνατος περιδιαβαίνει με ανοιχτά σαγόνια.
Η ελληνική επαρχία γίνεται ο καμβάς για ένα μυθιστόρημα λαογραφικού τρόμου και φαντασίας που θα σας συναρπάσει. Μια ιστορία απώλειας και αγάπης, ένα βιβλίο για το θάνατο και τη ζωή μαζί, από τον συγγραφέα των μπεστ σελερ Η σκιά στο σπίτι και Νεκρή γραμμή.

Άγιοι Τίποτα

Δεν θα σου κρύψω πως με έβαλε σε σκέψεις. Διαβάζοντας το κατάλαβα πως τελικά δεν είχε καμία σχέση με το Η σκιά στο σπίτι που τόσο λάτρεψα. Ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Τρόμου μεν αλλά άλλη φάση τρόμου. Μεταφυσική. Τρόμος που όταν κλείνεις το βιβλίο για να πάρεις ανάσα σε βάζει σε σκέψεις για την ζωή την ίδια και τον θάνατο. Αλήθεια; Δεν αναρωτιέσαι τι υπάρχει εκεί ανάμεσα στο πριν και το μετά; Δεν μπορεί να είναι τόσο εύκολο όσο μας έχουν πλασάρει αυτοί που “ξέρουν”. Μαρμελαδοποίηση του μυαλού.

Νομίζω πως αυτό που χαρακτηρίζει τον Κωνσταντίνο Κέλλη είναι οι “ζωντανές” εικόνες που μας παρουσιάζει μέσα από την γραφή του. Τα πρόσωπα, τα τοπία όλα έχουν μια ιδιαίτερη απόχρωση στο μυαλό σου. Στο παρουσιάζει και εσύ το δέχεσαι χωρίς αντίρρηση. Για να το λέει αυτός έτσι θα είναι σκέφτηκα. Δεν αμφέβαλα στιγμή για το παλτό που φορούσε η Ηλιάνα, για τα δέντρα και το έδαφος στο χωριό και το μαύρο της ψυχής που βγαίνει από τους ξεχασμένους. Ακόμα τα σκέφτομαι και ανατριχιάζω.

Αυτό που με συντάραξε ήταν η δύναμη των λέξεων του και η περιγραφή των ήχων. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν καταφέρει να με κρατήσουν ξύπνια την νύχτα γιατί άκουγα τους θορύβους στην σιγαλιά της. Μάτια γουρλωμένα και σε επαγρύπνηση. Έχει περάσει ένας μήνας και ακόμα ακούω στο μυαλό μου τον θόρυβο που έκανε όταν άνοιγε το στόμα του… Μαζεύομαι ακόμα στην ιδέα του κροταλίσματος. Και το κακό είναι ότι έρχεται η ανάμνηση στα ξαφνικά και “η φρίκη χορεύει σαν μπαλαρίνα με τα παγωμένα πουέντ της στην ραχοκοκαλιά μου” όπως γράφει στο βιβλίο του και ο Κωνσταντίνος Κέλλης.

Άγιοι Τίποτα

Το βιβλίο αυτό του Κωνσταντίνου μας οδηγεί να πιστέψουμε πως όλα είναι πιθανά και αποδεκτά. Τρόμος, φρίκη, σκηνές μαγικές, συναρπαστικές και ολοζώντανες που σου κόβουν το αίμα. Σε αυτό τον παραδέχομαι τον συγγραφέα. Εάν είσαι και χέστης σαν και μένα, κλείνεις το βιβλίο κατά τακτά χρονικά διαστήματα και το παίζεις Κινέζος για κανένα μισάωρο (και βάλε) για να ηρεμήσεις. Αυτό που με ενθουσίασε ακόμα παραπάνω είναι πως η ηρωίδα Ηλιάνα είναι μια bad ass γυναίκα και απλά τα σπάει. Επιτέλους μια γυναίκα ηρωίδα που δεν έχει ανάγκη κανέναν. Και το τέλος του απόλυτα ικανοποιητικό και ανακουφιστικό θα έλεγα.

Αν και δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία τρόμου, έχω γίνει πλέον φαν του είδους και θέλω να διαβάσω περισσότερα. Πιστεύω όμως ακράδαντα πως με το βιβλίο ” Άγιοι Τίποτα ” ο πήχης έχει φτάσει στο ” Θεό ” που λένε και οι απαιτήσεις μου επίσης. Τολμώ να πω πως ο Κωνσταντίνος Κέλλης άνετα μπορεί να θεωρηθεί ο Έλληνας Στίβεν Κίνγκ και όχι μόνο. Πραγματικά ακόμα να συνέλθω… το μυαλό μαρμελάδα. Εγώ λοιπόν με λίγα λόγια το αγάπησα αυτό του το βιβλίο. Όσο και αν ακούγεται “ανώμαλο” το να αγαπήσεις ένα βιβλίο τρόμου αυτό κατάφερε να με κερδίσει.

Πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις και το βιβλίο του Σκιά στο σπίτι, το οποίο έχει τελείως διαφορετική πλοκή αλλά το αίσθημα της φρίκης και του τρόμου είναι εκεί. Την κριτική μου μπορείς να διαβάσεις ΕΔΩ. Απόλυτα δυνατό και συνταρακτικό. Πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσω και την Νεκρή γραμμή του ίδιου για να κλείσω το κεφάλαιο Κωνσταντίνος Κέλλης όπως του αξίζει και να περιμένω υπομονετικά για το επόμενο βιβλίο του.

Μέχρι την επόμενη φορά να διαβάζεις και να χαμογελάς!

Αθανασία

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *