Ο Τουμπία Ούλσον είναι κατά βάση δημοσιογράφος και μάλιστα βραβευμένος. Στο πρώτο του μυθιστόρημα ” Από το ίδιο αίμα ” εκδόσεις Ψυχογιός, επέλεξε να ασχοληθεί με ένα θέμα το οποίο γνωρίζει πολύ καλά, το ζήτημα των προσφύγων και τον τρόπο διακίνησής τους στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, το οποίο πραγματεύεται ένα από τα πλέον φλέγοντα θέματα της εποχής μας και αυτό το καθιστά σύγχρονο και ενδιαφέρον.
Ένας Σουηδός αστυνομικός που εργαζόταν στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων στα ελληνοτουρκικά σύνορα, δολοφονείται έξω από έναν οίκο ανοχής. Παρότι όλες οι εμπλεκόμενες αρχές της χώρας πασχίζουν να παρουσιάσουν το περιστατικό ως έναν καβγά ανάμεσα σε μια ιερόδουλη και τον πελάτη της που είχε ατυχή κατάληξη, ένας Σουηδός δημοσιογράφος αποφασίζει να ψάξει κάτω από την επιφάνεια. Αυτά που ανακαλύπτει εμπλέκουν πολύ ισχυρές δυνάμεις τόσο της Ελλάδας όσο και πανευρωπαϊκές. Αναπόφευκτα, όταν ο δημοσιογράφος, με τη βοήθεια μιας Ελληνίδας συναδέλφου του που δείχνει να έχει προσωπικό ενδιαφέρον για την υπόθεση, αρχίζει να ανακαλύπτει επικίνδυνες αλήθειες, η ζωή του απειλείται.
Από το ίδιο αίμα
Στο βιβλίο υπάρχει η αίσθηση που συναντάμε σε όλα τα βιβλία αστυνομικού περιεχομένου, ότι φτάνει μια στιγμή που ο πρωταγωνιστής δεν ξέρει ποιον μπορεί να εμπιστευτεί και ο αναγνώστης δυσκολεύεται να αναγνωρίσει ποιος είναι διεφθαρμένος και ποιος όχι. Όταν αυτό με κάποιο τρόπο ξεδιαλύνεται, η αποκάλυψη είναι μεγάλη και τα κίνητρα των ανθρώπων πίσω από τις ενέργειές τους απαντούν σε πολλά ερωτηματικά. Για μένα, είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι η πλοκή του βιβλίου εξελίσσεται στον τόπο καταγωγής μου, την Ελλάδα. Μέσα από τα μάτια του συγγραφέα μπόρεσα να δω μια άλλη πλευρά της ελληνικής κοινωνίας καθώς και τη στάση της απέναντι σε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα όπως είναι οι πρόσφυγες.
Ιδιαίτερη έμφαση θα δώσω στο γεγονός ότι ο Τουμπία στο βιβλίο του ” Από το ίδιο αίμα “, έχει κάνει ενδελεχή έρευνα για το συγκεκριμένο θέμα και οι πληροφορίες που παρουσιάζει στα πλαίσια της ιστορίας του είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Το μόνο «αρνητικό» σημείο για μένα αποτελεί ο επίλογος του βιβλίου, αφού ένιωσα ότι το τέλος της ιστορίας ήταν κάπως απότομο και μου άφησε κάποια αναπάντητα ερωτήματα.
Θα ήθελες να μάθεις περισσότερα για μένα; Διάβασε εδώ