Απολογισμός μιας βιβλιονεράιδας για το 2019. Κάθομαι στο καναπέ μου, στην ησυχία του σπιτιού και υποτίθεται ότι ηρεμώ. Κοιτάω το χριστουγεννιάτικο δέντρο και οι σκέψεις μου ταξιδεύουν. Ταξιδεύουν στον περασμένο χρόνο. Αυτόν που μόλις άφησε την τελευταία του ανάσα και ακόμα την νιώθεις στο σβέρκο σου. Τι έγινα, τι έμαθα, τι έχασα και τι κέρδισα. Γιατί μέσα στα πολλά κέρδισα και πολλά. Αν κάνεις μια βόλτα από τον λογαρισμό μου στο Instagram θα το καταλάβεις και εσύ. Να, πάτα ΕΔΩ.

Αλλά το θέμα μας εδώ είναι τα βιβλία σωστά; Σωστά. Αλλά μέσα από αυτά κέρδισα πολλά! Μου κράτησαν παρέα σε ευχάριστες και δύσκολες στιγμές, με έκαναν και γέλασα αλλά και να κλάψω, με νανούρισαν και με κράτησαν ξύπνια μέχρι τα χαράματα. Έμαθα να αγαπώ ένα κλικ παραπάνω, να συγχωρώ πιο εύκολα, μου δίδαξαν την σημασία της φιλίας και να αγωνίζεσαι για την αλήθεια. Γνώρισα πολλούς βιβλιόφιλους και αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα δώρα. Ανταλλάξαμε απόψεις, βιβλία και γράμματα και αυτό έκανε την χρονιά μου ακόμα πιο όμορφη. Χωρίς αυτούς ίσως να μην είναι τόσο διασκεδαστικό αυτό το ταξίδι.

Απολογισμός του 2019

Ταξίδεψα σε μαγικά μέρη, φανταστικά και αληθινά στον χάρτη. Έμαθα για την δύναμη της ανθρώπινης ψυχής. Ανακάλυψα τι σημαίνει να αγαπάς μέχρι θανάτου και χίλιους δυο τρόπους να σκοτώσω κάποιον χωρίς να με πιάσουν. Λάτρεψα την ποίηση και την κλασσική παλιά λογοτεχνία, αν και ήθελα να κοπανάω το κεφάλι μου στο τοίχο κατά διαστήματα. Μπήκα στον κόσμο του παράλογου και έζησα για λίγες μέρες στην λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου. Διάβασα για τον ρομαντισμό, τον ερωτισμό και το πάθος. Κοιμήθηκα αγκαλιά με παραμύθια ταλαντούχων παραμυθάδων και εικονογράφων και έκανα όνειρα τρελά. Γέλασα με γκάφες και σκανταλιές και πληγώθηκα από την αδικία. Τόσα συναισθήματα σε 365 μέρες!

Ο εγκέφαλος μου μαρμελαδοποιήθηκε αμέτρητες φορές. Έμεινα ολόκληρες στιγμές σε φάση αφασίας για να μαζέψω τα κομμάτια του μυαλού μου που δεν δεχόταν ότι ζω στην πραγματικότητα. Υπήρξαν στιγμές που ήθελα να αρρωστήσω με “γρίπη” για να μείνω σπίτι να διαβάσω το βιβλίο μου. Όχι όμως με πυρετό γιατί τότε είσαι σαν ζόμπι και δεν αντέχεις να διαβάσεις. Από αυτήν την “γρίπη” που απλά θέλεις να κουκουλωθείς και να πιεις το τσαγάκι και να είσαι με το βιβλίο σου όλη μέρα. Να μην σου μιλάει άνθρωπος. Και άλλες φορές ήθελα απλά να “ξεχαστώ” στο τραμ και να πάω από την μια άκρη της πόλης μέχρι την άλλη και να διαβάζω ανενόχλητη.

Απολογισμός του 2019

Άκουσα πολλά σχόλια και δέχτηκα πολλές κριτικές θετικές και αρνητικές. Κάποιες φορές ο κόσμος με αποκαλούσε ακοινώνητη. Άλλες ήμουν το πρότυπο του βιβλιοφάγου. Μερικές φορές ήμουν η τρελή του χωριού και άλλες απλά η κοπέλα με τα πολλά βιβλία. Κάποιος θεωρεί ότι ξοδεύω πολλά λεφτά και άλλος λίγα. Άλλοι θεωρούν ότι διαβάζω εκλεπτυσμένα κομμάτια και κάποιοι τα θεωρούν σαβούρες. Για να πω την αλήθεια διαβάζω ότι γουστάρω, ανάλογα με τα κέφια και την διάθεση. Δεν με ενδιαφέρει η γνώμη κανενός για το τι είδους βιβλία διαβάζω γιατί απλά θεωρώ πως όλα τα είδη βιβλίων σου προσφέρουν κάτι. Ξέρεις τι; Διασκέδαση.

Δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από την φετινή χρονιά και η κλασσική ερώτηση, “Μα πότε προλαβαίνεις να διαβάζεις τόσο πολύ; με 2 παιδιά, σύζυγο, δουλειά, σπίτι, γυμναστήριο κτλ κτλ. Αχ σε θαυμάζω τόσο πολύ που το κάνεις…” και πάει λέγοντας. Θα σου πω όμως κάτι και ας ακουστεί εγωιστικό στα αφτιά σου. Αφήνω κάτι για να κερδίσω κάτι. Δεν θα πάθουν τα παιδιά μου τίποτα αν εγώ διαβάσω λιγάκι και αυτά παίζουν. Ούτε ο σύζυγος θα με χωρίσει αν δεν του μιλάω λιγάκι, ίσα ίσα χάρη του κάνω. Διαβάζω προς και από την δουλειά και στο διάλειμμα γιατί με χαλαρώνει. Το σπίτι μου έτσι και αλλιώς δεν είναι πρότυπο καθαριότητας διότι έχω δυο μικρά παιδιά. Εξάλλου διαβάζω περισσότερο το βράδυ πριν κοιμηθώ. Όσο για το γυμναστήριο… νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ.

Απολογισμός του 2019

Με τα αυτά και με τα λίγα σας εξήγησα το δικό μου 2019 μέσα από τον κόσμο των βιβλίων που διάβασα και είμαι ευτυχισμένη για τον απολογισμό μου. Ξέρω πως έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος, πιο ήρεμη και αγαπάω περισσότερο εμένα και μου δίνω τον χρόνο που χρειάζομαι για να κάνω αυτό που αγαπώ. Να διαβάζω ασταμάτητα! Είναι το αγχολυτικό μου, το δυναμωτικό μου, η χαρά μου, η λύπη μου, είναι το χόμπι μου και η αδυναμία μου!

Εύχομαι το 2020 να είναι το ίδιο και μακάρι ακόμα πιο όμορφο και δημιουργικό. Έχω μια μικρή υποψία και ελπίδα, πως και του χρόνου τέτοια μέρα τα ίδια θα λέω και λιγάκι παραπάνω. Επίσης εύχομαι να καταφέρω να αδειάσω λιγάκι την λίστα με τα αδιάβαστα μου και την βιβλιοθήκη μου για να κάνω χώρο για καινούργια βιβλία…. όχι που δεν θα αγόραζα και καινούργια. Αν πας και στην περσινή ανάρτηση δεν νομίζω να άλλαξαν πολλά, πάτα ΕΔΩ. Είμαι χαμένη υπόθεση τελικά!

Μέχρι την επόμενη φορά να διαβάζεις και να χαμογελάς

Αθανασία