“Το όνειρο του Πινόκιο”

Ποιο παιδάκι άραγε δεν γνωρίζει για τον Πινόκιο και την ιστορία του; Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλά καθώς οι μεγάλοι συνέχεια υπενθυμίζουν στους μικρότερους “Μην λες ψέματα γιατί θα μεγαλώσει η μύτη σου σαν του Πινόκιο!”. Εγώ πάντως σαν παιδί το άκουσα αρκετές φορές! Ίσως και για αυτόν τον λόγο να απέφευγα να δω το κινούμενο σχέδιο για πολλά χρόνια…

Πρόσφατα πήρα την τολμηρή απόφαση να δω ξανά το παλιό κλασσικό κινούμενο σχέδιο της Disney. Το είδα πλέον σαν γονιός, που αγαπά το παιδί του όπως και αν είναι και προσπαθεί να του προσφέρει τα πάντα με κάθε τίμημα αλλά και σαν παιδί, που από την αθωότητα και την αφέλεια της παιδικότητας του κάνει λάθη. Αλλά αν δεν κάνουμε λάθη πως θα μάθουμε; Σωστά; Εμένα με άρεσε αλλά τα παιδιά; Να πω την αλήθεια τα παιδιά μου τρομοκρατήθηκαν με τα καμώματα του Πινόκιο και τις συνέπειες που είχανε οι πράξεις του. Με ρωτούσαν αν υπάρχουν κακές γάτε και αλεπούδες εδώ στην Σουηδία και αν μπορούν τα παιδιά να γίνουν γαϊδούρια. Τι να τα έλεγα; Εδώ βρήκα την ευκαιρία να τους διαβάσω την ιστορία του Πινόκιο λιγάκι αλλιώς με πιο φιλικό τρόπο για την παιδική ψυχούλα.  “Το όνειρο του Πινόκιο” από την Ανν Λέισεν και τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Η δομή της ιστορίας είναι η ίδια με την κλασσική αλλά ο τρόπος που τα γράφει η συγγραφέας είναι μαγευτικός. Δεν κατακρίνει τον Πινόκιο και δεν τον στιγματίζει σαν κακό παιδί. Οι εικόνες και τα πρόσωπα είναι πιο γλυκά και ευγενικά, ακόμα και των κακών. Η εικονογράφηση είναι εκπληκτική, φιλική προς τα παιδικά ματάκια και τόσο μα τόσο ρομαντική. Τα παιδιά μου δεν τρόμαξαν καθόλου όπως στην ταινία και ίσα ίσα συζητήσαμε περισσότερο για την ιστορία πάνω στις εικόνες παρά τόσο πολύ στις λέξεις, ειδικά με την μικρή μου 4 χρονών. Της ήταν περισσότερο κατανοητό και εύκολο να περιγράφουμε με απλά λόγια τις εικόνες. Την εντυπωσίασε η γλυκιά παρουσία της νεράιδας αλλά και το πρόσωπο του Πινόκιο. Δεν έδειχνε λέει κακό παιδάκι! Ο γιος μου τον παρουσίασε περισσότερο με ένα κανονικό μικρό αγοράκι. Έτσι καταφέραμε με γαλήνη να διαβάσουμε το βιβλίο ως το τέλος.

Η μοναδική απορία τους ήταν πώς μπορεί να υπάρχει μια ζωντανή μαριονέτα, αλλά στο συγκεκριμένο βιβλίο δεν χρειάστηκε να σκαρφιστώ κάποια δικαιολογία για κάτι που πραγματικά δεν είναι εφικτό. Η συγγραφέας και εικονογράφος Ανν Λέισεν, μας έδωσε την πιο όμορφη απάντηση με το εντυπωσιακό τέλος του παραμυθιού. Καθώς έχει μια έξτρα χαρούμενη νότα, πιο κοντά στην πραγματικότητα, ικανοποίησε το άγχος και την αγωνία των παιδιών, χωρίς να χρειαστεί να τα φλομώσω στο ψέμα και τις υπερβολές. Αυτό και μόνο με κάνει να το κρατήσω στην βιβλιοθήκη μας!

Until next time… just keep reading!

1 Comment

  1. Zina 8 Μαΐου 2018 at 14:46

    δε μου αρεσε καθολου η ιστορία αυτή ως παραμύθι! και ακόμα και τώρα δεν την έχω διαβάσει στα μικρά, αν και την ξερουν. αλλα θα το δω το βιβλίο που προτείνεις μπας και επιτέλους τη δω με άλλο μάτι 🙂

    Reply

Leave A Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *